Skip to main content

Debat over de Europese Top van 15 en 16 december 2016

Vz,
Ik houd het kort vandaag. Ik ben slecht bij stem, maar ik houd het vooral kort, omdat ik deze beschamende debatten met de MinPres zo ontzettend zat ben. Die herhaling van zetten, na 245 dagen sinds het referendum, iedereen heeft al tien keer hetzelfde betoogd, dan komt er die verbale acrobatiek van de MinPres, waarvan alleen hijzelf geniet, maar niemand anders.
Het is beschamend voor dit huis, voor de parlementaire democratie en vooral ook, al is dat mijn minste zorg, beschamend voor de MinPres zelf.

In de media lezen we dat er sinds gisteren overeenstemming is over drie van de extra voorwaarden die voor de Nederlandse Nee-stemmer belangrijk zouden zijn: geen militaire bijstand voor Kiev, geen extra EU-geld en de EU-leden houden het recht om een limiet te stellen aan de immigratie van Oekraïners. Het overblijvende thema of de associatieovereenkomst wel of niet een opstap is naar full membership van de EU zou gisteren later op de dag afgekaart worden.

Vz, we moeten het lezen in de internationale media, want de MP weigert duidelijkheid te geven, ondanks een zeer dringend verzoek van zijn eigen Parlement.
Deze brutaliteit vz, is alweer een steen in de muur van minachting voor het volk, de muur van onverschilligheid en vooral de muur waarachter de MP zich verschuilt voor de toorn van het Volk dat met een ruime meerderheid zijn associatieverdrag heeft afgewezen. Aan deze kant van de muur het Volk, Nederland en Den Haag, aan de andere kant van de muur de MinPres en de Brusselse elite. Volk en bewindslieden zien elkaar niet meer, erger nog, ze horen elkaar niet meer.

De PVV-fractie concludeert dit vz. De MP en zijn regering hebben dit hele traject een ontstellend gebrek aan leiderschap getoond, ze hebben politieke blunders van de ergste orde gemaakt, ze hebben door hun kunstgrepen om te redden wat er te redden is voor hun Brusselse vrienden, alle partijen van zich vervreemd en verdeeldheid gezaaid, bij de Nederlandse bevolking die het gedraai en gelieg spuugzat is. Eerst was er het moment dat de Referendumwet werd aangenomen, toen de aankondiging van het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne, daarna de campagne die door iedereen behalve de regering werd gevoerd, behalve dat de MP probeerde het associatieverdrag te verkopen als een handelsverdragje waarvan er heel veel zijn; verder ging het nergens over, waarna het veranderde in een verdrag dat NB zelfs invloed had op de stabiliteit aan de oostgrenzen van de EU en daarmee een geopolitiek instrument van jewelste werd. Mensen hebben dat door vz, die ruiken het cynisme op afstand. Vervolgens kwamen de beloftes die zijn gedaan over het respecteren van de uitslag, toen kwam er een eindeloze herhaling van welbewuste vertragingstactieken die iedereen door had. Het cynisme over de politiek groeide snel en het vertrouwen slonk als sneeuw in de zon. En tenslotte vz, de vondst van de spindoctors dat er betekenis zou moeten worden gegeven aan de stem van de Nee-stemmer. Als we die 4 grootste zorgen zouden verwerken in een wettelijk bindend document, dan zou de Nee-stemmer ook kunnen leven met de ratificatie van het verdrag.
Vz, ik heb het eerder gezegd. Alles is hier eerder gezegd in dit slepende traject. De Nee-stemmer heeft zich nooit uitgesproken over welke van de vier thema's dan ook. Er is geen onderzoek geweest, de spindoctors hebben zich gebaseerd op duidingen in de mainstream-media, die zonder uitzondering elitair en eurofiel zijn. De MSM hebben de spindoctors de stok aangereikt om de Nee-stemmer te slaan en ze zouden zich daarvoor moeten schamen.
Dit was het traject vz. De MInPres struikelde van de ene mislukking naar de volgende, draaiend, paniekerend en vooral pratend en alles weglachend, in de hoop dat er nog iets te reden zou zijn. Gebrek aan leiderschap, verdeeldheid zaaiend, en het ergste: het cynisme voedend.
Ik stop ermee vz. Voor de laatste keer vraag ik aan de MP die óók de MP is van het massief overwinnende Neekamp: Ga morgen naar Brussel met die ene boodschap die recht doet aan de uitslag van het referendum en aan de Wet die daarbij hoort; toon u een man, een leider van het Nederlandse volk en zeg: beste collega's, NL ratificeert niet; want de kiezer heeft gesproken en de kiezer heeft altijd gelijk.