Skip to main content

Debat verlenging militaire missie in Uruzgan - Spreektekst

Hieronder de tweede termijn van de inbreng van Geert Wilders tijdens het debat over de verlenging van de militaire missie in Uruzgan.

Voorzitter, zoals ik ook gisteren al heb gezegd, is de fractie van de Partij voor de Vrijheid een groot voorstander van het voeren van de strijd tegen het internationale terrorisme en de Taliban. Wij zijn dan ook voorstander van de aanwezigheid van de NAVO en van andere landen, zoals Australië, in Afghanistan, want dat is niet alleen goed voor de Afghanen maar ook goed voor de rest van de wereld. Voorzitter, de Nederlandse militairen in Afghanistan doen goed werk. Laat daar geen enkel misverstand over bestaan. Zo bevechten ze de Opposing Military Force, de OMF, waaronder de Taliban en kweken ze goodwill bij de bevolking in Uruzgan. Mijn complimenten daarvoor.

Voorzitter, desondanks stelt de fractie van de Partij voor de Vrijheid zich de vraag of  Nederland na 1 augustus 2008 nog eens voor ruim twee jaar als Lead Nation in Uruzgan actief moet zijn. De minister-president heeft begin 2006 hier in de Kamer in niet mis te verstane bewoordingen aangegeven dat Nederland na twee jaar zou vertrekken. Ik citeer de minister-president nog maar eens, net als gisteren, letterlijk uit de handelingen van dat plenaire Kamerdebat: “Over twee jaar zal de Nederlandse inzet worden overgenomen door andere NAVO-landen. Zo wordt bijgedragen aan spreiding van de lasten over alle bondgenoten”. Einde citaat. Ik heb de minister-president daarin vertrouwd. Hij heeft mijn vertrouwen beschaamd.

Voorzitter, ook oud-minister van Defensie, de heer Kamp, heeft begin september op de woorden van de minister-president gewezen. Hij zei dat hij tegen de NAVO duidelijk heeft gezegd dat Nederland niet langer dan twee jaar in Afghanistan zou blijven en dat deze afspraak schriftelijk is bevestigd. Voorzitter, ik hoop niet dat we door de minister-president voor de gek zijn gehouden, maar de feiten zeggen eigenlijk wel genoeg: De NAVO Secretaris-Generaal, de heer De Hoop Scheffer, schrapte hoogstpersoonlijk een passage uit het verslag van het gesprek dat sommige leden van dit Huis vorige week met hem hadden, waarin werd bevestigd dat de NAVO nooit heeft gezocht naar een andere Lead Nation en dat de Nederlandse regering daar ook nooit om heeft gevraagd.

En, Voorzitter, dat het kabinet gisteravond, om de VVD te paaien, de brief van de NAVO-Secretaris-Generaal over de Nederlandse aftocht in december 2010 openbaar maakte is erg aardig en vriendelijk, maar waar is die andere belangrijke brief? Waarom wordt er door de NAVO-Secretaris-Generaal, SACEUR en het kabinet zo schimmig gedaan over de bevestigingsbrief van oud-SACEUR-generaal Jones over de eindigheid van de Nederlandse missie in Uruzgan in 2008? Waarom wordt die brief zelfs niet in vertrouwen aan de Kamer gezonden? Het kabinet laadt de verdenking op zich dat het wat te verbergen heeft. En dat is zeer kwalijk.

Voorzitter, de minister van Buitenlandse Zaken heeft gisteravond in een onsamenhangend, warrig en schimmig verhaal geprobeerd het beeld te creëren dat er geen sprake zou zijn van een gebrek aan solidariteit binnen de NAVO. Hij heeft een rookgordijn opgehangen. Maar dat gebrek aan solidariteit binnen de NAVO is er natuurlijk wel degelijk. Slechts een paar NAVO-landen nemen met een substantiële bijdrage verantwoordelijkheid in het risicovolle zuiden van Afghanistan, zoals het Verenigd Koninkrijk, Canada, de Verenigde Staten en natuurlijk Nederland. Waar zijn de forse bijdragen in het zuiden van landen als Frankrijk, Duitsland, Italië, Spanje, België en Griekenland? Deze landen laten het afweten, tonen zich niet solidair en laten landen als Nederland de kastanjes uit het vuur halen. En, Voorzitter, dat bijvoorbeeld Frankrijk en Italië meer dan Nederland bijdragen in Kosovo doet helemaal niets af aan het gebrek aan solidariteit binnen de NAVO. Kosovo is namelijk in de verste verte niet vergelijkbaar met Zuid-Afghanistan.

Voorzitter, al wil ik zeker niet geringschattend doen over de aangekondigde aanvullende bijdragen in Uruzgan van onder andere Tsjechië, Slowakije en Hongarije, feit is dat zij geen Lead Nation zullen zijn. Feit is ook dat zij geen grote aantallen militairen zullen leveren, die bovendien niet ingezet zullen worden om te vechten tegen de OMF.

De solidariteit binnen de NAVO als het gaat om Zuid-Afghanistan is dus ver te zoeken en het ronduit slappe verhaal van de minister van Buitenlandse Zaken van gisteravond doet daar nog voor geen millimeter aan af.

Voorzitter, de minister van Buitenlandse Zaken heeft gisteravond mijn voorstel van tafel geveegd om als niet-Lead Nation met maximaal 300 militairen nog twee jaar in Uruzgan te blijven. Dat is jammer maar zijn goede recht. Wel was dat het enige wat nog op instemming van de fractie van de Partij voor de Vrijheid had kunnen rekenen.

Verlenging van de missie met twee jaar gaat de Nederlandse belastingbetaler ook nog eens tussen de 640 miljoen tot 1 miljard euro kosten, dat is ruim 1 miljoen euro per dag. Laten wij al dat geld nu maar eens besteden in Nederland aan betere zorg voor ouderen in verzorgingshuizen, aan meer politie en veiligheid en ga zo maar door. Het is na het twee jaar lang nemen van verantwoordelijkheid in Afghanistan en na twee jaar tonen van solidariteit binnen de NAVO geen schande om ervoor te kiezen al dat geld te besteden aan het oplossen van problemen in Nederland. Integendeel!

Voorzitter, de fractie van de Partij voor de Vrijheid kan, alles overziend, niet instemmen met het kabinetsbesluit na 2008 nog twee jaar langer een Nederlandse militaire bijdrage aan de ISAF-missie in Afghanistan te leveren. Maar het zal vermoedelijk wel tot verlenging komen omdat een meerderheid daar toch voor is. Vanzelfsprekend wenst de fractie van de Partij voor de Vrijheid alle militairen, de mannen en vrouwen die uitgezonden gaan worden, alle kracht, alle sterkte en alle succes toe. Wij hebben voor ieder van hen de grootst denkbare waardering en bewondering en wensen hen uiteraard een behouden thuiskomst toe.