Skip to main content

Spoeddebat uitbaggering Westerschelde - Inbreng

Hieronder de spreektekst van Richard de Mos tijdens het debat d.d. 3 september 2009 over de uitbaggering van de Westerschelde.

Voorzitter,

Vrijdag kopte Elsevier: “Westerschelde: ministers komen er niet uit”. En dat is niet zo gek voorzitter. Dit kabinet, dat de Nederlandse belangen zo verkwanselt, gaat er ook niet uitkomen.

Laat het duidelijk zijn: Afspraak is voor de PVV ook afspraak. De handtekening van een minister-president is ook voor de PVV veel waard.

Daarom moet de derde uitbaggering van de Westerschelde er in het belang van de Belgen komen. Echter, voor wat betreft de PVV, niet allen de lusten, ook de lasten.

De kosten voor dit baggerproject, ik bedoel hiermee de uitbaggering van de Westerschelde, moeten dus niet liggen bij de Nederlandse belastingbetaler, maar bij de partij die baat heeft van dit project, de Belg zelf.

Voorzitter,

Wat ging er volgens de PVV allemaal mis met het behartigen van de Nederlandse belangen bij het ondertekenen van het Scheldeverdrag in 2005?

De hoofdmoot van het Scheldeverdrag is toch vooral gericht op het uitbaggeren van de Westerschelde tot een verdieping van de vaargeul tot 14,7 meter.

Dit moet voorkomen dat Antwerpen de concurrentiestrijd met andere havens, waaronder nota bene ons eigen Rotterdam, verliest.

Het uitbaggeren is vooral in het belang van de Belgen. Om een concurrent van Rotterdam sterker te maken tast Nederland diep in de buidel.

Nederland betaalt miljoenen om zijn eigen haven Rotterdam in het voordeel van Antwerpen te verzwakken.

Niet alleen over het water, ook over het spoor doet Nederland er alles aan de Belgische belangen goed te behartigen. Vanaf 2018 is daar de IJzeren Rijn. Over een deel Nederlands grondgebied gaan straks treinen denderen van Antwerpen naar het Duitse Ruhrgebied; een verdere uitholling van de concurrentiepositie van Rotterdam.

Waar is toch die Nederlandse handelsgeest gebleven?

Had in 2005 bijvoorbeeld niet bedongen kunnen worden dat het Nederlandse Loodswezen alle binnenkomende schepen in de Westerschelde niet tot Antwerpen  zelf  hadden mogen beloodsen? Zomaar een idee. 

Het Nederlandse kabinet heeft in 2005 er een voor Nederland zeer slechte deal uitgesleept. Ja, Nederland heeft zichzelf in 1839 (het is alweer een poosje geleden), bij het afscheidingsverdrag met België, verplicht om Antwerpen per schip bereikbaar te houden, maar toen was nog niet bekend dat er containerschepen zouden komen met een enorme diepgang.

Voorzitter,

Het is bekend dat het uitbaggeren van de Westerschelde zal leiden tot slechts 0,7% tijdelijke aantasting van het Westerschelde-estuarium. Bovendien heeft Minister Verburg van LNV, die wij toch allen kennen als een betrouwbare minister, toegezegd dat er maatregelen worden genomen waardoor bij het baggeren schade aan de natuur zoveel mogelijk wordt voorkomen.

Zelfs de milieuclubs, vertegenwoordigd door de Zeeuwse Milieufederatie en de Vogelbescherming, hadden geloof in deze minister. Immers waren zij van begin af aan betrokken bij de opstelling van de Scheldeverdragen en hebben ingestemd met slim baggeren voor de derde verdieping.

Laten we ook eens kijken naar de belangen van de Zeeuwse boeren. Op het ingepolderde landschap verdienen zij hun boterham. Zonder enige ruggespraak met hen bereikte Nederland en Vlaanderen in 2005, na zes jaar onderhandelen, een waardeloos akkoord dat mede inhield dat de Hertogin Hedwigepolder, als zijnde een natuurcompensatie, zou worden ontpolderd.

Natuurcompensatie; alleen het woord al. Alsof er nu niets te genieten valt.

Pal naast Het Verdronken Land van Saeftinghe ligt de prachtige Hertogin Hedwigepolder. Een polder met zeer vruchtbare grond, waar boeren onder andere snijmaïs, tarwe, uien, vlas en aardappelen verbouwen. Een smalle laan van imposant hoge bomen loopt dwars door het gebied.

Onder andere de fazant, de patrijs en vele roofvogels hebben het er goed. Daar horen we de Vogelbescherming dan weer niet over.

De toename van natuurwaarde door ontpolderen is ongewis. De PVV is tegen iedere vorm van ontpolderen in de Zeeuwse Delta, dus ook tegen ontpoldering van bijvoorbeeld het natuurgebied Het Zwin.

Ontpolderen is geen compensatie maar een extra schadepost, het is immers een overstroming. De hele gedachte dat wij schatplichtig zijn aan de natuur, dat we de natuur terug moeten geven aan de natuur is decadent en absurd en alleen maar te vergelijken met de redenering dat je tijdens het tandenpoetsen de kraan open laat staan om zo de natuur het water weer terug te geven wat we er immers aan onttrokken hebben.

Polders en drinkwater zijn zaken die veel geld gekost hebben, die gooi je niet weg, zo simpel is dat. Hoeveel mensen in Zeeuws-Vlaanderen worden gelukkiger als ze uit hun polder worden verjaagd in het besef zo ruimte te maken voor een zeldzame snotdolf of zeester?

Voorzitter,

Luctor et Emergo – Ik worstel en kom boven.

Een uitspraak die bij elke Zeeuw, met de Watersnoodsramp uit 1953 nog vers in het geheugen, bekend is. Er is de laatste decennia hard gewerkt om land van het water te winnen. Dan ga je geen dijken doorsteken. Ons bestaan hangt af van sterke dijken en duinen. Bij elke Nederlander zit dat toch in de genen?

In april nog trokken de boeren in de Hertogin Hedwigepolder de champagneflessen open. Het kabinet leek met een oplossing te komen. Met het kabinetsbesluit van 17 april werd een streep gezet onder de plannen voor ontpoldering langs de Westerschelde en werd aangegeven dat de gewenste 600 hectare schorren en slikken buitendijks zou worden gecreëerd. Die maatregel schept de door alle partijen gewenste natuurgebieden voor vogels en biedt tegelijkertijd een verhoging van de veiligheid.

Maar als een duveltje uit een doosje was daar de Raad van State, die na bezwaren van de in Nederland zo machtige milieulobby, kwam met de uitspraak dat de vaargeul van de Westerschelde voorlopig niet mag worden verruimd en verdiept omdat onduidelijk zou zijn welke gevolgen dat werk heeft voor de natuurlijke waarden.

Deze uitspraak brengt de minister-president, een Zeeuw in hart en nieren, in een spagaat die zijn skateboardact van enige tijd geleden doet overtreffen. Hij moet nu kiezen voor de milieuclubs of voor de Zeeuwse boeren. Ook al om als geloofsaanhanger van Europa te voorkomen dat de bemoeizuchtige Europese Unie Nederland op de vingers tikt wegens tekortschietend natuurbeheer in de Zeeuwse wateren.

Voorzitter,

Waar de PVV zich ernstige zorgen over blijft maken, is de veiligheid van de mensen die in de regio van de Westerschelde wonen. Heeft de Nederlandse overheid voldoende zicht op de scheepsladingen die de Antwerpse haven wil ontvangen? Te denken valt bijvoorbeeld aan gevaarlijke stoffen die vrij kunnen komen bij aanvaringen van schepen. Bovendien is in een recent onderzoek geconstateerd dat de slagkracht van de hulpverleningsdiensten in de regio van de Westerschelde onvoldoende is. Kan het kabinet garanderen dat het schepen die een gevaar vormen voor de regio zal weren van de Westerschelde en wil het kabinet ook bevestigen dat de slagkracht van de aanwezige hulpdiensten op volle sterkte is?

Dank u Voorzitter