Noodwet nieuwkomers in het onderwijs

Vz,

De noodwet nieuwkomers in het onderwijs beoogt een structureel instrumentarium te bieden voor noodsituaties.

Wat behelst deze noodwet?
Er komt een plicht voor gemeente- en schoolbesturen om jaarlijks gezamenlijk afspraken te maken over het faciliteren van onderwijs aan nieuwkomers. Deze afspraken moeten garanderen dat er ALTIJD, ik herhaal: ALTIJD, voor ALLE nieuwkomers in een gemeente plek in het onderwijs beschikbaar is.
Als een gemeente NIET voor alle nieuwkomers onderwijs kan faciliteren, kan de minister EENZIJDIG besluiten dat in die gemeente een nieuwkomersvoorziening MOET worden ingericht.

De praktische vraag die daarbij gesteld moet worden is deze: hoe gaat die gemeente dat doen? Hoe stelt de minister zich dit voor in een situatie van een lerarentekort?
De vraag stellen is hem beantwoorden, voorzitter. Die gemeente kan op geen enkele verantwoorde wijze aan de eisen van de minister voldoen.

Dat maakt de eisen van de minister onredelijk en disproportioneel en hetzelfde geldt voor deze wetswijziging.
Voorzitter, in alles ademt deze wetswijziging onmacht en irrationeel wensdenken.

Elke ouder van schoolgaande kinderen in Nederland weet dat scholen, in minder of meerdere mate, worstelen met de gevolgen van de systeemcrisis die de bestuurders van de PO- en VO-raad ons land hebben aangedaan.
Die crisis is kort samen te vatten: wanbestuur leidde tot het uitkleden van de positie van de leraar en tot het uitkleden van de curricula en dat leidde weer tot een gierend lerarentekort en tot het beschamende feit dat een kwart van onze kinderen niet meer goed leert lezen.

Op geen enkele manier wordt deze noodsituatie voor Nederlandse ouders en Nederlandse kinderen tegemoetgekomen met wetgeving die soelaas biedt. Integendeel; de minister die het probleem daadwerkelijk wilde aanpakken wordt met list en bedrog uit zijn departement gegooid.

Maar als het over het gemis aan goed onderwijs voor zogenaamde nieuwkomers gaat, kinderen van gedocumenteerde en ongedocumenteerde ouders, dan is deze regering ineens WEL bereid om met een rigoureuze wetswijziging in te grijpen.

Als het niet mocht lukken om tot uitbreiding van de opvangcapaciteit in het plaatselijke onderwijs te komen, wat natuurlijk de realiteit is, want we hebben de capaciteit niet meer, geeft dit wetsvoorstel gemeentebesturen de bevoegdheid om een schoolbestuur te verplichten een tijdelijke nieuwkomersvoorziening in te richten.

Gemeentebesturen grijpen dus rechtstreeks in in het bestuur van scholen. Scholen die zelf allemaal, meer of minder, zodanig worstelen met het gebrek aan capaciteit dat ze iedereen die maar wil, bevoegd of bekwaam of niet, voor de klas zetten onder het adagium ‘beter iemand voor de klas, dan niemand’. En die steeds vaker moeten uitwijken naar wanhoopsmaatregelen als een vier- in plaats van een vijfdaagse schoolweek.
Dat is wat ik bedoel met irrationeel wensdenken. Ik kan dat ook korter aanduiden, voorzitter: deze wetswijziging is knettergek, omdat iedereen die bij het schrijven van deze wet betrokken is geweest WEET dat het onmogelijk is dat deze wet het probleem van de ondercapaciteit ten aanzien van nieuwkomers oplost. Cosmetischer dan dit kan een wet niet worden. En de nationale en internationale controleurs zullen dat binnen de kortste keren bevestigen. De regering belazert de boel met schone schijn en semantische mistgordijnen van stoere ingrepen met een noodwet voor een noodsituatie.

In de praktijk gaat het betekenen dat overal in Nederland voorzieningen voor dagbesteding zullen worden ingericht, die we onderwijsvoorzieningen noemen, omdat we bijna nergens meer de ruimte of het personeel hebben om echte onderwijsvoorzieningen in te richten.
En dat inrichten van zo’n dagbesteding voor vluchtelingenkinderen moet dan binnen vier weken plaatsvinden.

Vz, een paar dagen geleden kwam de Onderwijsraad met het advies dat vanwege het gigantische en tot het jaar 2030 aanhoudende lerarentekort we een kortere lesweek serieus moeten overwegen. De vierdaagse lesweek, waar sommige scholen al mee te kampen hebben, gaat een realiteit worden.
Noem ons cynisch, maar dat voorstel voor een vierdaagse lesweek komt in deze tijd van asielinvasie precies op het juiste moment. Door die asielinvasie komen er in een stad als Den Haag elke maand vier klassen bij. In bepaalde wijken zijn de leerprestaties inmiddels zo desastreus dat daar meer dan de helft van de kinderen het basisonderwijs verlaat als semi-analfabeet en dan nog denkt dit kabinet dat wij de capaciteit hebben om vluchtelingenkinderen ongeacht status een plek te geven in het onderwijs.
Er moet nu kennelijk extra capaciteit vrijgespeeld worden en het advies van de deftige Onderwijsraad voorziet daar precies op tijd in.

Ook wil de Onderwijsraad dat het makkelijker wordt om leraren tussen scholen uit te lenen.
Vraag: denkt de minister dat het verplicht te werk stellen op een andere school dan waar de leraar gesolliciteerd heeft, bijdraagt aan de bestrijding van het lerarentekort? Graag een reactie.

Vz, internationale verdragen dwingen ons om toch onderwijs te faciliteren voor vluchtelingenkinderen, ongeacht hun verblijfstatus, en daar zit wat ons betreft ook het probleem.
Deze noodwet is een voorbeeld van irrationeel politiek beleid om aan irrationele internationale verplichtingen te voldoen.

De enige oplossing om ons onderwijs, onze huisvesting, onze sociale voorzieningen, de cohesie in onze wijken en onze gedeelde waarden en onze cultuur te redden is een asielstop. Als daarvoor vluchtelingenverdragen moeten worden opgezegd, dan is dat maar zo. Onze primaire verantwoordelijkheid geldt voor onze eigen burgers, onze eigen kinderen, onze belastingbetalers.