Skip to main content

Geerts angels

Telegraaf060117

Geert Wilders gaat geflankeerd door Fleur Agema en Vicky Maeijer de verkiezingen in. Dat het twee vrouwen zijn, is geen opzet, maar het plaatje is prachtig, erkent Wilders. Met hen denkt Wilders een mooie mix te hebben van ervaring en fanatisme.

Met de blonde collega’s aan zijn zijde is Geert Wilders ’als een kind zo blij’. De grijns op z’n gezicht is het bewijs. In de fractiekamer van de zwaarbeveiligde PVV-vleugel hangt deze middag een uitgelaten stemming. Er valt iets te vieren. De PVV-leider heeft de nummers twee en drie net persoonlijk meegedeeld dat ze een ’podiumplek’ krijgen. Maeijer (30) wist vorige week al dat ze bij de top-5 zat, maar plek drie? „Een enorme eer”, vindt ze. „Een topper”, zegt Wilders over haar.

De jongeling die in het Europarlement zo makkelijk beledigingen uitgiet over de EU, lijkt er verlegen onder. Ze vertelt hoe ze als 18-jarige rechtenstudente uit Capelle aan den IJssel in Wilders de enige politicus zag die vertolkte wat zij vond. Dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven.

Ze is een vasthouder, oordeelt haar baas. En een hardloper. Maar van marathons lopen, zoals ze graag doet, zal het de komende tijd niet zo snel meer komen, zo beseft ze. Behalve dat de verkiezingen in aantocht zijn en Wilders het uiterste vraagt van zijn mensen, is ze in augustus ook moeder geworden. Maeijer is geen breedsprakig type, eerder wat schichtig.

In het zaaltje waar de Tweede Kamerfractie van de PVV wekelijks vergadert, komt normaal nooit bezoek. Aan de kopse kant hangt een reusachtige driekleur. Behalve de Nederlandse driekleur hangt er alleen een Israëlische vlag.

In de fractiekamer gaat de stemming richting meligheid als de fotograaf de partijtop positioneert voor een plaatje. Wanneer de man met de flits ’Geerts angels’ maant dichter bij elkaar te gaan staan, zegt Wilders: „Zwoel kijken, Vicky!” Maar als de verslaggever daarop z’n pen heft, zegt de PVV-leider gauw: „Dat zei onze eigen fotograaf net.”

Het haar van de 40-jarige Fleur Agema zit weelderig in de krul. Geert is gul met complimenten. „Fleur ís de PVV. Ze is erbij vanaf dag één. Ze heeft me bijgestaan in goede en slechte tijden. Ze is misschien wel het beste Kamerlid dat er bestaat en zeer geliefd bij de kiezer, ook door haar kennis van de zorg.”

Agema, op haar beurt, straalt en is gul met anekdotes. De vriendin van PVV’er Léon de Jong was er inderdaad al bij vanaf het begin, toen Wilders zich nog maar net had afgescheiden van de VVD. Net als Vicky, die toen als bleue tiener als stagiaire solliciteerde bij ’groep-Wilders’. Samen reden ze in een auto de provincies af om ondersteuningsverklaringen te verzamelen voor deelname van de PVV aan de verkiezingen.

En die steun in slechte tijden, die kan Agema levendig terughalen. „In mei 2006 stond de PVV in de peilingen op één zetel. Eén! Weet je nog?” Geert knikt. Agema beaamt de woorden van haar baas: ze is geen opportunist of schatgraver die alleen maar succes komt verzilveren. Ze ís de PVV. „Maar dat de PVV zo groot is geworden, is natuurlijk fantastisch. „In één op de vijf auto’s zit nu een PVV’er. Iedereen kent er wel een.”

Wilders doet ook een duit in het zakje. „De achterban van de PVV loopt van laag- tot hoogopgeleid, van man tot vrouw, van autochtoon tot allochtoon. Ik geloof dat we inmiddels ook onder Antillianen de eerste partij zijn en bij Surinamers de tweede. Je merkt dat de PVV groeit, dat we veel nieuwe mensen hebben voor Provinciale Staten, voor de gemeenten. Het is goed dat er zoveel mensen met ambitie zijn die doorstromen.”

De selectie van de juiste kandidaten heeft Wilders een jaar gekost. Dat zijn partij geen klassieke structuur heeft, met afdelingen en een jongerenbeweging, is juist een voordeel, bezweert hij. „We zijn een platte organisatie. Talenten komen daardoor snel boven. Bij ons hoef je niet eerst jaren de auto van de partijvoorzitter te wassen voordat je kans maakt op het Kamerlidmaatschap.”


Dit artikel is vandaag verschenen in de Telegraaf. Klik hier om dit artikel te lezen op de website van de Telegraaf.