Notaoverleg Ruslandstrategie
Voorzitter,
In oppervlakte het grootste land ter wereld. Een enorme landmassa van oost tot west. Vol van natuurlijke en culturele rijkdommen. Met de Taiga, het machtige boreale woud, als grootste bosgebied op aarde. Een land waar vandaag, 28 september, de dag van de arbeiders in de nucleaire industrie wordt gevierd alsook de dag van de luchtmacht.
Dat is RUSLAND voorzitter!
Maar er is ook het Rusland dat we kennen van het gif Novitsjok. Van de illegale annexatie van delen van Oekraïne. Dat is ook het Rusland dat zoveel waarde hecht aan zijn militaire apparaat.
Het zijn, zonder volledigheid te pretenderen, elementen die Rusland vormen en van invloed zijn op de relatie van de buitenwereld met Rusland.
De relatie van NL met Rusland is inderdaad complex zoals het kabinet stelt. Een relatie die deze jaren voor een groot deel wordt bepaald door de ramp met vlucht MH17.
Het moordwapen waarmee vlucht MH17 is neergehaald droeg namelijk het stempel van het Russische leger. Daarom is Rusland terecht aansprakelijk gesteld en voert Nederland daarover gesprekken met Rusland.
Zijn deze gesprekken nog wel gaande, of zijn ze dood en begraven? Zijn inmiddels meer landen bereid gebleken zich achter het initiatief van Australië en Nederland te scharen?
Graag een reactie. Het blijft akelig stil op dit punt.
Dan de hoofdlijnen uit de strategienota van het kabinet. Het kabinet staat een beleid voor van druk en dialoog, en streeft naar een eensgezinde benadering van Rusland door de EU en NAVO.
Nu kan de PVV de wens naar een eensgezinde benadering vanuit de NAVO – en dus vanuit militair perspectief - wel begrijpen.
Maar de EU gaat over sociale, economische en politieke belangen. Belangen die de PVV niet wil uitbesteden aan Brussel.
Een complexe veelzijdige relatie vraagt namelijk om maatwerk. Brussel kan dat niet leveren.
De verstandhouding tussen Rusland en Europa zit muurvast op een automatische piloot, zoals wordt aangetoond in een rapport (Russia and Europe: stuck on the autopilot) dat de Carnegie Endowment for International Peace deze maand het licht deed zien.
Nederland moet daarom een eigen Ruslandbeleid gaan voeren. Zich losweken van de Brusselse ‘one size fits all’ formule, die vooral de belangen van grote landen als Duitsland en Frankrijk dient.
Dit kabinet moet een eigen koers inslaan. Om te beginnen door de EU-sancties die zijn ingesteld vanwege de illegale annexatie van delen van Oekraïne, ter discussie te stellen.
Waarom moeten we het opnemen voor Oekraïne, terwijl Oekraïne de Nederlandse belangen keihard vernachelde door een belangrijke MH17-verdachte uit te leveren aan Rusland?
Hoe lang moeten we doorgaan met sancties ten aanzien van De Krim, welke direct en indirect ons bedrijfsleven enorm schaden, terwijl iedereen weet dat Rusland in geen 100 jaar afstand zal doen van de Krim?
Wat is hier de langetermijnvisie? Wat is de strategie van het kabinet om de economische relaties te verbeteren?
En: In hoeverre dienen de sancties nog het Nederlands belang?
Rusland is voor Nederland (afgezien van de EU-landen) de derde handelspartner. Dat is een belangrijk aspect.
De economische relatie kan op termijn helpen de betrekkingen met Rusland te verbeteren. Daarnaast is uitbouw van die economische relatie ook goed voor ons bedrijfsleven en de werkgelegenheid.
Het kabinet erkent dit economische belang. De vraag is dan wel: hoe gaat het kabinet de economische samenwerking verder invullen en verbeteren? Daar lezen we niets over!
Is het kabinet daarom bereid alsnog met concrete voorstellen te komen hoe de handelsrelatie te verbeteren en versterken!?
Zodat Henk en Ingrid weer in de zesde versnelling fruit, bloemen en tractoren kunnen verkopen aan Yoeri en Jelena!
Wat te denken van het weer opstarten van handelsmissies? Kunnen Nederlandse scheepvaart- en havenbedrijven een rol spelen bij het benutten van de Noordoostpassage door de Arctische Zee?
Het zijn vragen waar de PVV graag een reactie op wil.
Als we de betrekkingen met Rusland echt willen verbeteren, moeten we Rusland niet belerend benaderen.
Zo kunnen we op mensenrechtengebied van Rusland geen tweede Nederland of Zwitserland maken. Dat moeten we ze ook niet proberen op te dringen. Laat de Russen hun eigen lot bepalen, in hun eigen invloedssfeer.
Kijk ook hier naar het Nederlands belang en laat de Russen in hun eigen culturele en morele omgeving broeden op hun eigen toekomst. Zonder door van onze morele kansel de les te lezen.
Blijf ondertussen wel scherp op het gebied van veiligheid. Waar de competitie intens is en zowel Rusland als Nederland elkaar in de smiezen houden en continu uitdagen.
Ik noem specifiek de Russische hackoperatie bij de OPCW waar de MIVD er gelukkig bovenop zat, maar ook de heimelijke operaties waarmee onze inlichtingendiensten de Russen op hun beurt weer in de smiezen hielden.
Zo werd onlangs een elektronische tracker gevonden op de auto van de Russische militaire attaché in Nederland. Allemaal prima, zolang de acties in het Nederlands belang zijn. Wees alleen niet naïef als de Russen andersom hun belangen ook scherp, soms op en soms net over de rand, behartigen.