Inbreng AO Midden-Oosten vredespolitiek

Voorzitter,

Lieberman wordt minister van Defensie in het Israëlisch kabinet.
“Kolonist gaat nu over bezet gebied”, kopte een artikel van NRCnext.

Ik feliciteer Lieberman met zijn nieuwe functie maar ik feliciteer vooral alle inwoners van Israël met deze benoeming.
Zij hebben er baat bij, dat Lieberman, inderdaad een inwoner van Judea, nu minister van Defensie is geworden.
Want hij begrijpt als geen ander, dat Palestijnse terroristen alleen respect hebben voor een ijzeren vuist, niet voor een minister met een slap handje.
Iedereen is daarmee gediend.

Waar, afgezien van terroristen, niemand mee gediend is, dat is de actie deze week, waarbij anti-Israëlische actievoerders, in Nederland in winkels zijn binnengevallen om daar de etiketten van Israëlische producten te controleren.
Op hun website vergelijken zij de verkoop van die producten met het verkopen van gestolen fietsen.
Die producten duiden zij aan als “apartheidswaar” .
Antisemitischer kan het bijna niet.
In Frankrijk is BDS verboden verklaard. In New York wordt gewerkt aan wetgeving die dergelijke boycotacties verbiedt. Het Zwitsers parlement wil een onderzoek naar al die anti-Israëlische organisaties, in het bijzonder naar de financiering daarvan met geld van de belastingbetaler. Er zijn aanwijzingen dat ook de NL belastingbetaler zonder dat hij het weet, bijdraagt aan de financiering van BDS en antisemitisme.
Ik ga dat allemaal bestuderen om te bezien of wij in NL ook die kant op kunnen.
Mij lijkt dat aantrekkelijk.
Ik vraag de minister op dit moment om van die BDS-actie in Nederland afstand te nemen. Wil hij dat doen, vraag ik hem.

Uit de brief van vandaag van de minister blijkt, dat de EU geen maatregelen wenst, mbt de etikettering van producten uit bezette gebieden. Alleen voor gebieden waarvan de EU vindt dat ze door IL zijn bezet, wil de EU dat wel.
Voor Israëlische producten gelden blijkbaar andere regels.
Hier blijkt duidelijk uit, voorzitter, dat de behandeling van Israël en Israëlische producten gestuurd wordt door politieke motieven.
Een rechtsbeginsel als “gelijke gevallen gelijk behandelen” speelt daarbij geen rol.
Dat leidt natuurlijk tot oneerlijke handelspraktijken.
Ik vraag dan ook, via deze minister, aan de regering om aan het bedrijfsleven en aan de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit kenbaar te maken dat gelijke behandeling van gelijke gevallen niet mogelijk is door deze politieke weigering van de EU.
Dat alleen al, zou voldoende reden moeten zijn om aan die exclusief anti-Israëlische toepassing van EU-regels, helemaal geen gevolg te geven.

Dat hele gezeur over labels, draagt totaal niets bij aan de vrede in het Midden-Oosten.
Dat is op zich al genoeg reden, om dat gezeur te negeren.

Wat we natuurlijk niet moeten negeren, is de sponsoring van terroristen door de Palestijnse autoriteit.
De regering zegt dat dat niet gebeurt met het geld dat zij en de EU van de belastingbetaler in Nederland overmaken naar het Palestijns regime.
Dat verhaal is een schaamlap waar de regering zich voor zou moeten schamen.
Want door geld naar die terrorismebeloner Abbas over te maken, wordt hem de financiële ruimte geboden om die terroristen te belonen. Het palestijns regime krijgt die ruimte, doordat zij zelf geen of minder geld in andere zaken te hoeven steken, want die worden betaald met geld van Henk en Ingrid uit Nederland.
Het enige wat moreel juist is, is om die terroristenvrienden in Ramallah helemaal geen geld te geven.
NL moet die stap zetten: stop met de financiering van de Palestijnse autoriteit.

Vredesconferentie 3 juni te Parijs:
Het is duidelijk dat vrede alleen bereikt kan worden door onderhandelingen tussen de partijen.
Israël wil rechtstreeks onderhandelen, ook in Parijs.
Abbas wil niet rechtstreeks onderhandelen.
Bij de conferentie in Parijs, zijn de beide partijen nou juist niet betrokken.
De conferentie is dus nutteloos.
De minister moet er niet naar toe gaan.