Skip to main content

AO Vertrekregeling Belastingdienst

Wat ooit bedoeld was als een Sociaal Plan om 5.000 lagere administratieve krachten vrijwillig te laten afvloeien is nu verworden tot een goudgerande VUT-regeling waar experts gretig gebruik van maken. Ik kan dat niet uitleggen.
De Staatssecretaris greep niet in. Hij was duidelijk niet in-control en verschuilt zich achter de doorgeschoten autonomie van de Belastingdienst (de cultuur). Hij kruipt in de slachtofferrol. Dat is op zijn minst laf te noemen.

Wat zijn de feiten:
• In december werd een vertrekregeling overeengekomen die verder ging dan beoogd. De Staatssecretaris liet het lopen.
• De bonden waarschuwden in december al voor een stormloop van met name oudere hoog opgeleide ambtenaren.
De Staatssecretaris keek de andere kant op.
• Al op 3 februari waarschuwden de directie financieel economische zaken (FEZ) en de inspectie der rijksfinanciën (IFR) meerdere keren voor de risico’s (volume-, budget- en continuïteits-risico’s).
De Staatssecretaris sliep verder.
• Op 11 maart luidde FEZ de noodklok, ze spraken van een ongecontroleerd proces met grote risico’s. Ook waarschuwden ze toen al voor de pseudo VUT (RVU-) heffing.
• De Staatssecretaris werd eindelijk wakker en zag dat de regeling gillend uit de hand dreigde te lopen. Hij wist van de overschrijding, maar hield het onder de pet. De Kamer werd niet geïnformeerd.
• De regeling moest snel worden gestopt. Maar waarom gebeurde dat pas 5 maanden later en niet per direct of per 1 juli.
• Bijna 3.000 64-plussers maken gebruik van de regeling. 64-plussers die de hoofdprijs van € 75.000 meekrijgen.
• De Staatssecretaris heeft het over een overschrijding van 70 miljoen euro. Maar waarop is dat gebaseerd, als de RVU-heffing alleen al € 200 miljoen bedraagt en veel meer mensen zich hebben aangemeld als voorzien. Gaarne een berekening.
• Kan de Staatssecretaris garanderen dat de continuïteit van het primaire proces niet in gevaar komt?

De Staatssecretaris had niet de regie en vertrouwde op de checks and balances en de rol van het IC (investment Committee). Hij vertrouwde hier blind op en sliep door alle alarmbellen heen.
De belangrijkste vraag is: Waarom heeft hij niet eerder ingegrepen?

De Staatssecretaris noemt zichzelf op papier eindverantwoordelijk, maar waarom nam hij die verantwoordelijkheid niet.
Toen het lek werd geconstateerd (in maart), heeft hij niets gedaan en duurde het tot 1 september voordat de regeling gesloten werd. Waarom moest dit zo lang duren?!

De Staatssecretaris constateert (achteraf) dat er verkeerde keuzes zijn gemaakt, die tot ondoelmatige bestedingen van middelen heeft geleid, oftewel verspilling van belastinggeld! Verspilling van belastinggeld door een Staatssecretaris van Belastingen. Dit ondermijnt de belastingmoraal en is wat de PVV betreft een doodzonde!

De belastingdienst heeft een voorbeeldfunctie.
Als een burger een dag te laat is met betalen krijgt hij een dikke boete, maar de belastingdienst geeft zichzelf een bonus van 720 miljoen.
De burger mag tot zijn 67ste doorwerken, krijgt minder WW en geen ontslagvergoeding meer. Maar de belastingdienst geeft zichzelf een goudgerande VUT-regeling van € 70.000.
Ze kunnen het voor de belastingbetaler niet leuker maken, maar kennelijk wel voor zichzelf……

De Staatssecretaris heeft geslapen en geblunderd en nu moet hij wat krom is proberen recht te praten. Ik wacht af……