Skip to main content

Generaal pardon stelt vreemdelingen boven de wet

Deze week behandelt de Tweede Kamer een nieuwe pardonregeling die door staatssecretaris Teeven vorm moet worden gegeven. Het is zeker niet de eerste: nog maar vijf jaar geleden was PvdA- staatssecretaris Albayrak bezig met het legaliseren van zo'n 28000 uitgeprocedeerde asielzoekers. Hier was, bijvoorbeeld middels propagandistische televisieprogramma's, keihard actie voor gevoerd. Vóór de regeling van Albayrak was de Immigratie- en Naturalisatiedienst ook al druk bezig met pardonregelingen, denk aan de illegalenregeling van Cohen tijdens het tweede paarse kabinet.

Al die pardonregelingen hebben één ding gemeen: ze bevestigen het idee van vreemdelingen dat het loont om na afwijzingen op verblijfsaanvragen toch (illegaal) in Nederland te blijven hangen. De pardonregelingen kunnen dan ook niet los worden gezien van de beroerde terugkeercijfers waar we al jarenlang mee kampen: waarom zou je teruggaan naar je land van herkomst als Nederland toch steeds weer over de brug komt met de gewenste verblijfsvergunning? Verblijf in Nederland wordt daarom gerekt, terugkeerprocedures gesaboteerd, en verblijfsprocedures gestapeld. Een bewezen pressiemiddel is ook het krijgen of hier op laten groeien van kinderen. Dat bewijst het laatste pardon natuurlijk, dat overigens ten onrechte 'kinderpardon' wordt genoemd. Het zijn immers juist de ouders die met het negeren van de vertrekplicht worden beloond met verblijfsvergunningen voor het hele gezin!

Het steeds los laten van toelatingscriteria voor vreemdelingen past binnen het principe van "zachte heelmeesters maken stinkende wonden". De zachte heelmeesters zorgen er namelijk voor dat niet de echte vluchtelingen tot Nederland worden toegelaten, maar degenen bij wie juist (vaak herhaaldelijk) is vastgesteld dat ze geen gevaar lopen in het land van herkomst. Ook los je geen problemen met betrekking tot "schrijnende gevallen" op, omdat je juist steeds meer schrijnende gevallen creëert door ouders voor onverantwoordelijk gedrag te belonen. Want zo kun je het hier krijgen of op laten groeien van kinderen -zonder ook maar het minste uitzicht op rechtmatig verblijf- natuurlijk wel noemen. Je kunt het ook chantage noemen, waar de hele linkse kerk standaard intuint.

Maar wat misschien nog wel het ergste is, is dat overheidsbeslissingen (van de IND) en rechterlijke uitspraken in één keer waardeloos worden verklaard. De IND toetst helemaal voor niets aan alle relevante voorwaarden en de rechter heeft voor niets de vertrekplicht van alle afgewezenen bevestigd. Vreemdelingen die zich niets van deze beslissingen hebben aangetrokken krijgen verblijfsvergunningen. De IND en de rechter zullen na de zoveelste pardonregeling niet veel gezag meer over hebben bij de gemiddelde vreemdeling. In de Tweede Kamer vinden de meeste woordvoerders Asiel & Immigratie het de normaalste zaak van de wereld dat genoemde beslissingen / uitspraken worden genegeerd. Sterker nog, ze geven de mensen die hun vertrekplicht aan de laars lappen groot gelijk! Kennelijk hoeft de rechter alleen serieus te worden genomen als hij of zij conform de linkse dogma's opereert. Dit leidt tot de tragische en onacceptabele situatie dat vreemdelingen in Nederland boven de wet staan. Er zijn mij geen gevallen bekend van anderen die overheidsbeslissingen of rechterlijke uitspraken mogen negeren en daar zelfs voor beloond worden.

 

Lees hier het opiniestuk op Volkskrant.nl