Voorzitter,

“J&V werkt hard aan een veilig en rechtvaardig Nederland”, aldus de begroting voor 2022. Holle tekst vanuit de Haagse bubbel die in het land niet wordt herkend. Vraag het aan de gedupeerden in de toeslagenaffaire die, als ze de rechtsbijstand al kon-den betalen, stuitten op rechters die hen geen gelijk durfden geven, omdat ze bang waren voor de Raad van State. Vraag het aan de inwoners van gemeenten die geen politiebureau meer in de nabijheid hebben. Vraag het aan slachtoffers van een ze-denmisdrijf wiens dossier nog steeds op de plank ligt vanwege een gebrek aan re-chercheurs. Of vraag het aan politieagenten die steeds meer collega’s zien verdwij-nen en steeds meer taken en agressie op zich af zien komen.

Vanaf deze plek wil ik mijn steun uitspreken aan alle agenten, brandweerlieden en ambulancemedewerkers die de afgelopen dagen door nietsontziende lieden met fors geweld zijn bestookt. Onacceptabel. Oppakken, hard straffen en de schade la-ten vergoeden. Mijn broek zakt af als we de minister en de eenheidschef in Rotter-dam (dhr. Westerbeke) horen praten over “we moeten die jongeren perspectief bie-den.” Het enige perspectief wat de PVV betreft is: de gevangenis en de schade ge-heel vergoeden. Kan je het niet betalen: er kan tot in lengte van jaren gevorderd worden als de vordering niet verjaart. Heeft degene later wel inkomen, dan daar be-slag op leggen. Dat kan en dat schrikt af. Jaren achter tralies voor dit geweld en daarna nog jaren werken om de schade te vergoeden. Zo straf je dit nietsontziende geweld af.

Voorzitter, de toon is weer gezet en ook dit jaar geen vrolijke noot. Waar voor kli-maatmaatregelen acuut € 7 miljard wordt uitgetrokken, meer dan de hele politiebe-groting, is veiligheid duidelijk nog steeds geen prioriteit voor dit kabinet. En waarom niet? Wat heb je aan een klimaatneutraal land waar de politie het niet meer aankan, onze straten niet veilig zijn en onze vitale infrastructuur gehackt kan worden vanaf een zolderkamer?

Laat ik beginnen met de politiecapaciteit. Wat de politie nodig heeft, is langdurige, structurele financiering en niet eerst geld eraf en dan weer een beetje erbij. Als mensen eenmaal weg zijn, zijn ze niet met een zak geld ineens terug te toveren. En hoe kan het dat er in dit jaar ineens een tekort is van € 230 miljoen? Met als gevolg dat er inmiddels een vacaturestop is afgekondigd. Betekent dit dat er nu dus hele-maal geen instroom meer zal zijn van de broodnodige capaciteit aan agenten en rechercheurs? En zo ja, hoe lang gaat dit duren? En kan ik dus concluderen dat de beloofde bezetting in 2024 dus niet gerealiseerd zal zijn?

Inmiddels is de nood zo hoog dat de vereiste opleiding op de Politieacademie van 3 naar 2 jaar is gebracht om agenten die wel zijn ingestroomd zo snel mogelijk op straat te krijgen. Vraag aan de minister: gaat dit geen gevaar opleveren voor de aspi-ranten en hun collega’s nu ze een jaar eerder fulltime de straat op gaan?

Aangezien het aantal agenten niet van de een op de andere dag is aangevuld naar wat nodig is, waarom nog steeds meer taken erbij? Vorig jaar zei ik dit ook al. Waar-om steeds nieuwe coronamaatregelen die niet te handhaven zijn? Waarom nog steeds geen verandering in de aanpak van verwarde personen? Laat ik een hand-reiking doen. Is de minister bekend met het succes van de stadsmariniers? Uit een rapport van de Politieacademie (2009) blijkt dat het zeer succesvol is. En dat blijkt ook uit de dagelijkse praktijk in Rotterdam. Stadsmariniers zijn ambtenaren met een flinke portie ervaring die onder directe opdracht van de burgemeester staan. Zij val-len niet onder een gemeentelijke dienst of een andere organisatie. En kunnen dus dwars door de bureaucratie heen werken. Hun taak is zorgen dat het veiliger wordt met een klein eigen budget. Is de minister bereid om dit te bespreken in het Lande-lijk Overleg Veiligheid en Politie?

Ik heb het vaak benadrukt en ook nu weer. Iedereen is het eens over het feit dat de politie zichtbaar moet zijn en daadkrachtig moet kunnen optreden. Maar dit in de praktijk brengen gebeurt niet. Integendeel. De sluiting van politiebureaus gaat on-verminderd door: heel Noord-Nederland (ofwel Friesland, Groningen en Drente) heeft 34 politiebureaus. Oost-Nederland (Overijssel en Gelderland) 46. Ofwel op dat enorme grondgebied van 5 provincies slechts 80 politiebureaus. Hoe kan de politie daar nog zichtbaar zijn en op tijd zijn voor de burger in nood? Ik wijs de minister nog eens op het artikel “Hoe Den Haag uit Nederland verdween”. Gaat de minister deze negatieve spiraal doorbreken en de politiebureaus weer in de wijk brengen?

Tot slot over de zichtbaarheid van de politie nog dit. Mijn mailbox stroomt vol met mails van agenten die zich geschoffeerd voelen door het onzinnige diversiteitsstre-ven en het wensdenken van de korpsleiding op dit punt. Er zijn er zelfs die na jaren-lange trouwe dienst hierom vertrekken. Ik heb de minister een citaat voorgehouden welke ik voor het gemak maar even herhaal: ‘Het is een kwestie van tijd’ tot de hoofddoek op het politie-uniform mag worden gedragen (Liesbeth Huyzer, plaats-vervangend korpschef van de Nationale Politie). De minister bevestigde toen de ge-dragscode met daarin het vereiste van neutraliteit. Maar wat zegt de minister nu over het initiatief over de hoofddoek bij het uniform van boa’s (buitengewoon opspo-ringsambtenaren): “het is een lokale aangelegenheid.”
Weliswaar gaat dat over boa’s en niet over politieagenten, maar dat is een papieren werkelijkheid. Boa’s vullen het gat dat de politie noodgedwongen achterlaat. Zij handhaven op straat en in de publieke ruimte. Zij zijn dus het gezicht van de over-heid en zij zijn wettelijk opsporingsambtenaar. En hierbij is neutraliteit in uitstraling een absolute voorwaarde. En de minister kan niet duiken door te zeggen: het is een lokale aangelegenheid. Hij is verantwoordelijk voor de rechtsstaat. Hier is sprake van een glijdende schaal en de minister moet ingrijpen. Dat kan hij ook, want de mi-nister bepaalt de kaders voor de boa’s. Dus minister: graag hier duidelijke taal: ver-bied dit.

Het gebrek aan politiecapaciteit en zichtbaarheid is ook een brug naar het onder-werp georganiseerde criminaliteit. Waar in die business miljarden worden verdiend en criminelen vanuit de gevangenis hun activiteiten kunnen voortzetten, komt er in de begroting slechts een half miljard bij. De pakkans en de straffen blijven onver-minderd laag. Calculerende criminelen kiezen Nederland juist vanwege deze man-co’s uit voor hun criminele activiteiten. Conclusie: misdaad loont. Tijdens het debat na Prinsjesdag (de APB) heeft de PVV het ook al gezegd: ik citeer:
“Harddrugs zijn het vergif van onze samenleving. Dat betekent dus ook dat wij ons moeten realiseren dat iedereen die harddrugs gebruikt, medeverantwoordelijk is voor de ellende die over ons land wordt uitgestort en dat de drugshandelaren, de Taghi's van deze wereld, de mocromaffia, de Nederlandse maffia of wie dan ook in drugs handelt, alleen maar kunnen bestaan bij de gratie van de gebruikers. De overheid heeft de taak om de gebruikers van harddrugs keihard aan te pakken.” Premier Rutte was dat met ons eens, dus minister: waar blijven de maatregelen? En niet een WODC-rapport, maar keiharde actie.

In dat kader van bestrijding van de georganiseerde criminaliteit is ook gewezen naar Italië. Zware criminelen (maffiosi en terroristen) zitten daar in volledige isolatie en mogen slechts 1 uur per maand achter glas én gefilmd, 1 familielid zien. Dit staat in het wetsartikel 41bis van de wet op het gevangeniswezen. De minister voor rechts-bescherming is inmiddels in Italië geweest. En nadat weer eerst de media was geïn-formeerd, kreeg de Kamer hierover een brief. Veel aangekondigde maatregelen, maar helaas is nu net dat wetsartikel niet overgenomen. Dus mijn vraag aan de mi-nister: waarom niet?

Dan cybersecurity en cybercrime. De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) noemt ransomware (gijzelsoftware) een “bedreiging van de nati-onale veiligheid.” In de VS wordt ransomware zelfs een “terreurdaad” genoemd. Daar is onlangs The Office of the National Cyber Director opgericht om de president hierin bij te staan. In Nederland hebben we slechts het Nationaal Cyber Security Centrum. Maar dat beschermt vrijwel uitsluitend bedrijven in de vitale infrastructuur en mag dreigingsinformatie niet delen met andere partijen. Ander zwak punt is dat wij geen ‘cyberopperhoofd’ hebben: in Nederland alleen vele visies van diverse mi-nisteries die vaak tegenstrijdig zijn. Ik heb het in 2011 al voorgesteld: dit is een mi-nisterie-overkoepelende taak voor 1 bewindspersoon met een eigen budget en doorzettingsmacht. En dus niet een coördinerend minister, maar een aparte minister voor (bijvoorbeeld) digitale zaken. Is de minister dat met mij eens?

Dan tot slot een heel ander onderwerp. Hadden we eerst het seksueel misbruik bin-nen de katholieke kerk, daarna de jeugdinstellingen en onlangs de turnsport. Ge-mene deler is dat degenen die het misbruik hadden kunnen stoppen, de zoge-noemde enablers, dit niet deden. Ze kozen voor het instituut of het hogere doel (de sport en prestaties) en hielpen de slachtoffers niet. Professor Guiora van de univer-siteit van Utah heeft veel slachtoffers geïnterviewd en zij vonden nagenoeg alle-maal de wegkijkers erger dan de daders zelf. Omdat zij er welbewust voor kozen stelselmatig weg te kijken terwijl ze dondersgoed wisten wat er gebeurde, waardoor het misbruik jarenlang kon doorgaan. Professor Guiora heeft er een boek over ge-schreven met daarin een pleidooi om dit wegkijken strafbaar te maken. Een aantal senatoren in de VS hebben dit overgenomen en in een aantal staten wordt wetge-ving voorbereid. Ik wil graag dat de minister onderzoek gaat doen naar de mogelijk-heid om dit ook in Nederland strafbaar te stellen om zo slachtoffers van (seksueel) misbruik te voorkomen of te beschermen. Is de minister hiertoe bereid?

Voorzitter, ik eindig met vrijwel hetzelfde citaat als waar ik mee begon, maar dit is wel 100% waar: niet J&V, maar de PVV werkt hard aan een veilig en rechtvaardig Ne-derland.

Dank u wel.