Skip to main content

PvdA draait de tijd terug

Het Kabinet komt nauwelijks aan regeren toe, ook niet op het niet-politieke dossier van onderwijs. En als er eindelijk een besluit genomen wordt, draait het de tijd terug naar het pré-Rutte-tijdperk waar de onderwijsbestuurders het voor het zeggen hadden.

Die hadden zichzelf tot de "eigenaren" van het onderwijs verklaard in de 10 jaar dat de overheid zichzelf op afstand zette omdat "het veld" het beste zou weten hoe het gemeenschapsgeld ingezet moest worden. De vergissing was dat het onderwijs vervolgens werd vormgegeven vanuit de logica van spreadsheets in plaats vanuit visie op onderwijs. Verheffing, een mooi pedagogisch klimaat en kleinschaligheid werden opgeofferd aan een keihard efficiencydenken dat ongehoord schadelijk was.

Marja van Bijsterveldt, de CDA-minister in Rutte 1, legde de basis voor een cultuurverandering in het onderwijs. Zij begreep dat onderwijskwaliteit wordt bepaald door de interactie tussen de leraar en de leerling. Maar de leraar had intussen niets meer te vertellen; hij was gepiepeld door de bestuurders en de vele bestuurskoepels die het corporatistische onderwijsveld rijk is. De minister wilde de regie terug en ze had groot gelijk. Want de miljarden aan onderwijsgeld werden uitgegeven zonder dat de politiek daar iets over te zeggen had. Nota bene door bestuurders die verantwoordelijk waren voor incompetente leraren die afstudeerden op ondermaatse Lerarenopleidingen, voor diplomafraudes in het hbo, voor het competentieleren in het mbo en hbo, voor financiële schandalen, voor zelfverrijking. En die bovendien snel opstapten als de grond te heet werd onder hun voeten, om met behulp van vriendjes weer ergens anders op te duiken in de bestuurslaag.

Van VVD en PVV kreeg de minister warme steun voor haar pogingen de kwaliteit van het onderwijs te herstellen. Wij namen het voor de minister op toen de FNV-onderwijsbond AOB stelde dat iemand met de intellectuele bagage van een verpleegster nooit minister had mogen worden. Kennelijk mag van PvdA-apparatsjiks alleen een academicus bestuurlijke verantwoordelijkheid dragen. Ze zijn dan ook blij met Jet Bussemaker, een echte doctor. Als radicaal-linkse GroenLinks-activiste heeft zij de lange mars door de instituties doorlopen en eindigde zij als topbestuurder van de Hogeschool van Amsterdam die fuseerde met de UvA. Een fusie die alle negatieve aspecten van grootschaligheid in zich verenigt. Zij wordt geacht de bestuurders weer terug in het zadel te helpen.

Dat doet zij effectief, maar tegelijkertijd zo omfloerst dat de pers niet snapt wat er gebeurt. Socialisten beheersen Orwelliaanse Newspeak als geen ander: elke slogan betekent het tegendeel. Uit Rutte 1 stamde het Wetsvoorstel om het mbo een minimumaantal uur te laten lesgeven. Dat is hard nodig want mbo'ers krijgen nauwelijks nog echt les, met een leraar voor de klas. Na het debat koppen de kranten: "Minister houdt vast aan urennorm". Geen enkele krant vermeldt dat er weliswaar een urennorm was vastgesteld, maar dat scholen zich daar NIET aan hoeven te houden, als achteraf de leraren en leerlingen tevreden zijn over het resultaat. Alleen de bestuurders zijn blij met deze uitkomst.

Bestuurders willen ook al lang af van verplichte eindtoetsen in het basisonderwijs. Het debat over de Cito-toets komt hen daarin tegemoet. "De Cito-toets wordt verplicht op alle scholen", schrijven de kranten. Dat klinkt zoals Rutte 1 het bedoeld had. Maar de werkelijkheid is dat de Cito-toets moedwillig door de PvdA zo ver is doorgeschoven in het jaar, ver ná de inschrijving in het voortgezet onderwijs, dat hij van niet groter belang is dan een vrijblijvend advies achteraf. Wég is de verplichte eindtoets die eindelijk duidelijkheid moest bieden aan de leerling en aan het vervolgonderwijs.
Woensdag dreigt iets soortgelijks te gebeuren. Het vorige Kabinet wilde de rechtspositie van de leraar wettelijk versterken. Zo niet deze PvdA-minister en de bestuurselite. Zij willen het Wetsvoorstel niet aanpassen, maar zelfs in zijn geheel terugtrekken. Daarvoor in de plaats wordt een stelsel opgetuigd van zelfregulering en convenanten dat door de sector zelf bewaakt gaat worden. Vrijblijvendheid troef dus, terwijl de kranten zullen melden: "Rechtspositie leraren versterkt!"

Daarmee zijn we terug bij af: de Kamer staat weer op afstand. De linkse bestuurders en de koepels kunnen weer hun gang gaan zonder hinderlijke controle van het Parlement. En het ergste van alles is dat de huidige VVD-woordvoerders alle behaalde resultaten uit Rutte 1 nu enthousiast bij het oud vuil zetten. Het kan verkeren.


Lees hier het opiniestuk op DagelijkseStandaard.nl