Spoeddebat éénzijdige opzegging zorgcontracten - Inbreng
Voorzitter,
Vorige week lazen we in het AD het bericht van een jonge vrouw die in blindeninstituut Bartimeus in Doorn woonde. Sinds de eenzijdige opzegging van het zorgcontract woont zij thuis zonder professionele hulp. Dit alles onder de noemer “wangedrag van de familie”. Na overplaatsing (na 22 jaar) naar een andere groep, vielen er grote gaten in de zorg. Een lang traject van praten en het indienen van klachten door de vader was het gevolg. Het resultaat: eenzijdige opzegging van het zorgcontract.
Na dit bericht in de krant stroomde opnieuw e-mails binnen van families die hetzelfde hebben meegemaakt. De zoon van een mevrouw uit zorginstelling Ter Schorre uit Terneuzen had klachten over de zorg voor zijn moeder. Ter Schorre zegde eenzijdig de zorg op. Een dochter werd geconfronteerd met een opzeggingsbrief van Zorgcentrum Asingahof uit Ulrum na het indienden van klachten over de zorg aan haar vader. Dit was reden voor een vertrouwensbreuk volgens de instelling! Een 86-jarige demente mevrouw werd op straat gegooid door zorgvilla De Ooyman te Doetinchem om het indienen van klachten door haar zoon te voorkomen.
Maar ook de run op zwaardere gevallen is door de invoering van de zorgzwaartepakketten verergert en een van de mogelijkheden om de zorgovereenkomst eenzijdig op te zeggen.
De handreiking van de VGN ”Bezinnen over beginnen of stoppen” heeft hiervoor de deur wagenwijd opengezet. Het geeft zorginstellingen inzicht in de manier waarop zij van hun ongewenste cliënten af kunnen komen. Deze handreiking is een ernstige bedreiging van de positie van de cliënt. Het geeft aan, aan welke criteria een instelling moet voldoen voordat een overeenkomst kan worden opgezegd. Er wordt echter met geen woord gerept over wat er gedaan is of gedaan zou kunnen worden om de ontstane situatie te voorkomen.
Het mag geen gewoonte worden dat bij klachten over de zorg in gehandicapteninstellingen en verpleeg- en verzorgingshuizen de zorgovereenkomst eenzijdig door de zorginstelling kan worden opgezegd. Kwetsbare mensen die afhankelijk zijn van zorg zijn hiervan de dupe. Lastige cliënten, lastige ouders, lastige vrienden, financiële redenen, een hoger indicatie of lastige aandoeningen. Dit soort oneigenlijke redenen worden aangegrepen om de zorg eenzijdig te stoppen wanneer instellingen geen verantwoording willen afleggen over gebrekkige zorg en dus wordt de cliënt geloosd.
Dit kunnen wij niet accepteren. Hoe zit dat met de zorgplicht van instellingen? Laten we het recht op kwaliteit van zorg varen? Mogen kinderen en ouders niet meer aangeven dat de geleverde zorg niet goed is, kortom, wordt familie hiermee monddood gemaakt? Wat als er sprake is van ernstige misstanden? Wij begeven ons hier op een dubieus en hellend vlak. Is dit wat u wil? Komt dit de kwaliteit van zorg ten goede?
De PVV wil duidelijkere en veel strakker omschreven kaders op basis waarvan een zorgcontract eenzijdig kan worden opgezegd (voor de Wet op de geneeskundige Behandelovereenkomst en de handleiding van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland).