Inbreng AO - extra landbouw- en visserijraad

Voorzitter.
Ik bedank allereerst de Staatssecretaris voor het feit dat zij in het vliegtuig is gestapt om naar Nederland te komen nu er hier brand is. Dat heeft zij gedaan en daar prijs ik haar voor. Dat is een echte Staatssecretaris, een Staatssecretaris in de juiste zin van het woord. Dank u daarvoor, Staatssecretaris. Voorzitter. Voordat wij ons dadelijk bezighouden met andere zaken, vermeld ik dat er ongeveer 1.000 melkveehouders zijn die genoeg grond hebben om hun fosfaatproductie kwijt te kunnen. Zij hebben geen overschot en toch kunnen zij getroffen worden door de fosfaatrechten.

Daarom verzoek ik de Staatssecretaris om te regelen dat de grondge-bonden melkveehouders deel gaan uitmaken van de regiegroep fosfaat-rechten, zodat zij daar goed vertegenwoordigd zijn. Graag krijg ik daar een reactie op. Ik ben ook iemand die onze boeren en daarmee ook onze varkensboeren dierenwelzijnsnormen heeft opgelegd. Het rare is dat alle boeren met wie ik gesproken heb, dat begrijpen. Zij zeggen: als de dieren een beter leven hebben, geven zij beter en lekkerder vlees. Ik ben nooit boeren tegengekomen die mij daarvoor veroordeeld hebben. Ze zeggen alleen: wij moeten er wel wat voor terugkrijgen. En daar hebben die jongens gelijk in. Want wat brengt de nekslag toe aan onze gezins- en familiebedrijven? Dat zijn de megastallen. Daarom zijn wij daar dus ook tegen. Wij hebben daarom het moratorium, waarvoor ook de Partij voor de Dieren zich heel erg heeft ingezet, heel vaak gesteund. Ook de SP en noem maar op deden dat. Wij willen dit gewoon voorkomen, omdat wij voor de kleine gezins- en familiebedrijven zijn. Wij ageren al vanaf 2006 – ik was de allereerste in de Kamer die dit deed – tegen Natura 2000. Volgens mij dachten heel veel Kamerleden toen nog dat Natura 2000 een soort pretpark was, maar het is echt een nekslag voor onze boeren. Alle boeren die ik spreek, zijn het daarmee eens. Hetzelfde geldt voor een regeling als de PAS en noem maar op. Ik ga ze overigens niet allemaal opnoemen.

Onze boeren vormen samen met de bevolking de grootste nettobetalers per hoofd van de bevolking in de Europese Unie. Onze boeren dragen geld af van het inkomen waarvoor zij keihard moeten werken met hun gezinnen en knechten zodat ze in Roemenië en andere landen de boerderijen op peil krijgen. En ondertussen krijgen ze valse concurrentie uit die landen daarvoor terug. Zij worden dus eigenlijk dubbel genaaid. Ik heb destijds gevraagd hoe wij onze boeren wel konden helpen. Ik moet immers met oplossingen komen, omdat ik niet alleen maar kan roepen, maar ook iets moet doen. Ik heb dus een motie ingediend voor een beter verdienmodel voor onze boeren, tuinders en vissermannen. Die motie is door iedereen gesteund en daar moet ik iedereen voor bedanken. Het was een unaniem aangenomen motie. Ik krijg daar graag een reactie van de Staatssecretaris op. Zij heeft daar al een paar keer op gereageerd, maar ik vraag mij af hoe de stand van zake op dit moment is. De enige manier om onze boeren te laten overleven, is namelijk een beter verdienmodel. Daar zit het hem. Ik weet dat tal van leden dadelijk moties in zullen dienen. Ik zal die niet gaan steunen en ik zal ook zeggen waarom niet.

Ik vind dat onze boeren meer geld moeten krijgen. Gisteren stond in de krant dat de prijs van de kipfiletjes acht keer over de kop gaat bij de retailers. Maar onze boeren krijgen geen cent meer. Hetzelfde geldt voor eitjes, melk en alles. Er is dus maar één oplossing, namelijk een beter verdienmodel voor onze boeren. Hoe staat het dus met de uitvoering van mijn aangenomen motie? Ik ga nu in op de toegenomen keuringen door de NVWA. Kijk, er zitten overal hufters. In de Kamer zitten hufters. Bij de PVV zitten hufters. Bij de familie Graus zitten hufters en ook tussen de boeren zitten hufters. Die moet je wel er tussenuit pakken en bij de kraag vatten, want wij moeten de goeden beschermen tegen de kwaden. Geen enkele goed opererende boer zal mij veroordelen als ik zeg dat er controles moeten zijn, want een goede boer heeft niets te vrezen. De boerderijen die ik heb bezocht, hebben niets te vrezen van de NVWA en de dierenpolitie, omdat die jongens gewoon goed hun werk doen. Daar is alles goed op peil en qua dierenwelzijn lopen zij voorop. De Staatssecretaris zei vorig jaar tegen mij: ja, mijnheer Graus, als u meer controles wilt, moeten die ook betaald worden. Dat deel ik met de Staatssecretaris. Er moet een dekking zijn, maar welke kosten kunnen van de boeren worden afgewend? Wat kan mogelijk ten laste van de retailers komen? Dat is namelijk mijn oplossing.

De kosten moeten ten laste van de retailers komen en niet van de boeren. Net zoals de heer Geurts bedank ik de boeren voor de antibioticareductie en voor het feit dat zij voor dierenwelzijn zorgen. Nogmaals, er zitten enkele rotte appels tussen. Die mogen het niet verknallen voor de rest. Ik weet dat het CDA voornemens is om moties en verzoeken in te dienen om naar beneden te nivelleren. Ik zal die niet steunen, omdat ik de boeren ook geen valse hoop wil geven. Ik wil namelijk dat de Europese Unie omhoog nivelleert. Elders moet men naar het niveau van onze mensen komen; onze mensen moeten niet naar beneden gesleurd worden. Ik ben er vast van overtuigd dat onze producten in de toekomst veel meer kunnen opbrengen vanwege de diervriendelijkheid, de antibioticareductie en alle andere zaken waarmee wij vooroplopen. Ik zal de heer Geurts dadelijk mijn moties geven. Ik heb namelijk tal van moties ingediend die door niemand gesteund zijn, maar al die moties zijn in het belang van onze boeren. Mogelijk dien ik ze nogmaals in bij de begrotingsbehandeling. Dan zullen wij zien hoe de Kamer zich opnieuw erover uitspreekt.