AO Bankieren: duurzaam, dienstbaar en divers

Sinds de crisis in 2008 is de bankensector bezig met het vertrouwen te herstellen. Ook moet de sector weer dienstbaar zijn aan de reële economie. De vraag is dit gelukt?

De ene commissie volgde na de andere. De Commissie Maas (Toekomst Banken), de code Banken, de Commissie Wijffels (Structuur Nederlandse Banken) en het NVB initiatief Toekomstgericht Bankieren met een bankierseed (belofte), het tuchtrecht en een maatschappelijk statuut.

De minister ziet de Code banken als een belangrijk instrument tot zelfregulering. En wil zelfs de wettelijke verankering van de oude code intrekken (begin 2015).
Maar is dat voldoende? Heeft zelfregulering zich bewezen? Heeft de sector voldoende zelfreinigend vermogen om gedrag en cultuur te veranderen? Is de minister zo naïef of de PVV zo sceptisch?

Want:

Nog steeds kunnen banken het bonusplafond (20%) makkelijk omzeilen (groepsnorm).

Nog steeds kregen 104 managers bij ABN Amro een salarisverhoging van 20% (Rabobank 205 managers +13%).

Nog steeds worden mega salarissen betaald binnen de sector en stegen de lonen (sinds 2009 met 12%) 6 keer zo hard als in de rest van Nederland (FD).

Nog steeds zit de kredietverlening op slot en loopt de afdeling bijzonder beheer vol. Bijna de helft van de kredietaanvragen werd in 2012 afgewezen. Hoe is dat nu?

Nog steeds is de rente in Nederland veel te hoog t.o.v. andere landen. Ook CPB onderkent dat de hypotheekrente 1% punt hoger is dan in omringende landen.
VEH heeft berekend dat banken de afgelopen 5 jaar 6 miljard hebben verdiend aan deze overwinsten en pleit zelfs voor het aan banden legen van deze winstmarge
De opslag voor variabele rente bedraagt maar liefst 2,4% per jaar!

Nog steeds is de concurrentieverhouding bij de Banken ernstig verstoord.
De 3 grootste banken hebben 70% van de hypotheekmarkt in handen.

Nog steeds is het lastig om een bankvergunning te krijgen.

Nog steeds worden kleine banken geconfronteerd met een onnodig zwaar toezichtregime.

Nog steeds is er geen rust op de woningmarkt door steeds veranderende regels. Het broze herstel wordt daarmee in de kiem gesmoord. De LTV gaat omlaag (104 -> 103%), de LTI gaat omlaag (Nibud vanaf 2015 5% minder lenen), schenkingsvrijstelling gaat omlaag (100.000 -> 52.000) en starterssubsidie stopt in 2015, de hypotheekrenteaftrek gaat omlaag (51,5 -> 51%) en de NHG grens gaat verder omlaag (€265.000 -> €245.000). Gevolg huizenprijzen dalen, nog meer mensen onder water. Mensen gaan nog minder besteden ; minder economische groei. Hoezo rust op de woningmarkt!

Nog steeds wordt het aflossen van een hypotheek belemmerd door hoge boetes, zelfs bij vrijwillige verkoop. Je zou maar met je hypotheek (1,5 miljoen mensen) onder water staan en eindelijk je huis kunnen verkopen; dan krijg je nog een boete voor vervroegd aflossen op de koop toe. In België betaal je bij vervroegde aflossing slechts de rentederving van 3 maanden over het bedrag dat wordt afgelost (wederbeleggingsvergoeding).

Nog steeds zijn banken terughoudend met het meefinancieren van restschulden.

Nog steeds hebben 108.000 mensen een betalingsachterstand op hun hypotheek. En is onduidelijk hoe banken hiermee omgaan. Is hier sprake van willekeur? (Betaalpauze rente, andere hypotheekvorm, geen boete bij oversluiten, veiling)

Nog steeds krijgt personeel van Rabobank, SNS, DNB en AFM een korting op hypotheken en consumptief krediet, terwijl anderen deze douceurtjes inmiddels hebben afgeschaft.
Dus er is nog een hoop te doen!
Dan kun je nog zoveel maatschappelijke statuten introduceren en nog zoveel medewerkers een eed laten afleggen. Echt dienstbaar aan de reële economie is het allemaal nog niet!

Voor de bühne belooft men beterschap (window-dressing) maar zonder het verdienmodel aan te tasten, want dat laat je niet zomaar los. Er moet wel geld verdiend worden; veel geld!
Is het dan niet allemaal voor de Bühne !

De vraag is wat gaat de minister doen aan : de hoge lonen, de bonussen, de hoge rente, de boete op aflossen, de restschulden, de kredietverstrekking, de betalingsachterstanden, de personeelskortingen, de toetreding barrières, de hypotheekregels en het toezichtsregime?

Of gelooft de minister nog steeds in zelfregulering?