AO Geestelijke Gezondheidszorg
De Geestelijke Gezondheidszorg in Nederland kan een stuk beter en een stuk goedkoper. Er moet per direct een einde komen aan het vergoeden van meditatietrainingen, Inca inwijdingen, reïncarnatietherapie, zielsresonantie en meer van dit soort kwakzalverij behandelingen. Op de minister rust de verantwoording dat er uitsluitend goede en betrouwbare zorg in het basispakket zit. En daar schort het helaas aan. Wat te denken van een kliniek die zijn cliënten voorhoudt dat kanker psychosomatisch gerelateerd kan zijn? Dat emotionele blokkades de voorboden van kanker zijn? Ja dan wil je je wel laten behandelen natuurlijk, want wie wil er nu niet werken aan zijn emotionele blokkades om zo kanker te voorkomen. Mijn eerste vraag aan de minister is dan ook: Hoe gaat zij voorkomen dat allerlei onzintherapieën nog steeds vanuit het basispakket vergoed worden? Dit gaat namelijk ten koste van de noodzakelijke zorg aan psychiatrische patiënten die het echt nodig hebben. De focus moet liggen op effectief bewezen behandelingen, het navolgen van de richtlijnen en stoppen met de medicalisering.
'ADHD is een perfect voorbeeld van een fictieve ziekte', bekende Leon Eisenberg, de bedenker van de ADHD-diagnose op zijn sterfbed. En het ADHD medicijn, ritalin, is een van de grootste kaskrakers van de farmaceutische industrie. Door dergelijke medicalisering wordt het kind essentiële leermomenten ontnomen en zal het er nooit in slagen om zijn gedrag zelfstandig aan te passen. Een groot schandaal. Kan de minister bevestigen dat het gebruik van ADHD medicijnen nog steeds een stijgende lijn laat zien? Zo ja hoe wenselijk is dat en moeten we niet overwegen om dit gewoon te verbieden? Hetzelfde geldt voor de stijging van antidepressiva onder jongeren. Een kwalijke zaak, niet alleen vanwege de medicalisering maar ook gezien de mogelijke relatie tussen psychiatrische medicijnen aan de ene kant en agressie en zinloos geweld aan de andere kant.
De minister wil de huisarts als poortwachter ook een belangrijke rol laten spelen in de verwijzingen binnen de GGZ. Maar is de huisarts daar wel voor uitgerust? Als de huisarts zich daarbij gaat oriënteren op het DSM-kwalificatiesysteem, dan verwacht ik eerder een toename dan een afname aan verwijzingen. De nieuwe versie DSM-5, is net uit. Daarin staat dat verzamelwoede nu ook als een stoornis gezien moet worden, evenals een vreetbui of een periode van rouw die wat langer duurt. Het zijn maar een paar voorbeelden. Vorig jaar is er een motie aangenomen van mijn collega Agema waarin wij om een onderzoek gevraagd hebben naar de relatie tussen het DSM-IV systeem en het gepast gebruik van zorg. Hoe staat het met dit onderzoek? Een ander aandachtspunt zijn de nascholingen voor huisartsen. Onlangs stond er een nascholing op het programma over Past Reality Integration (PRI) therapie voor huisartsen, gesponsord door de farmaceut MSD. Een volstrekt onbetrouwbare therapie. Dankzij kritiek vanuit de Kwakzalversvereniging is deze nascholing geschrapt, maar hoe komt het dat dit überhaupt geagendeerd kon worden. De IGZ had dit moeten schrappen! Heeft de IGZ wel een overzicht van alle nascholingen voor huisartsen? Hoe beoordeelt zij die? Hoe kunnen wij de huisarts als poortwachter voor de GGZ versterken als hij via dit soort nascholingen zijn kennis moet verbreden? Graag opheldering hierover van de minister. En zorgverzekeraars kunnen ook wel wat nascholing gebruiken. Wat vindt de minister ervan dat Menzis overweegt een wonderkuur van een paardengenezer te gaan vergoeden?
De GGZ kan zoveel beter en daarmee ook goedkoper. Zeven op de tien psychiatrische patiënten geven aan dat ze te maken hebben gehad met onnodige behandelingen. Zoals bijvoorbeeld het opnieuw volgen van een therapie die eerder niet geholpen had. 50% van de GGZ patiënten zijn draaideur patiënten ofwel het betreft herbehandeling omdat de 1e behandeling niet geholpen heeft. Wordt het geen tijd om een vorm van garantie aan een behandeling te stellen? Niet goed geld terug bijvoorbeeld? Dan zijn we gelijk verlost van de onzintherapieën en zijn we de helft goedkoper uit.
Tot slot. Als we kijken naar de toelating van geneesmiddelen in het pakket, met alle onderzoeken en controles die daaraan vooraf gaan en ook nog nadat ze zijn toegelaten, dan vind ik het onbegrijpelijk dat GGZ behandelingen zonder dergelijke controles en onderzoeken kunnen instromen. Ik wil in dit kader de Amerikaanse oud-hoogleraar en psychiater Allen Frances citeren: 'Nieuwe diagnosen zijn potentieel net zo gevaarlijk als nieuwe medicijnen. Ze zouden op dezelfde manier met veiligheid en regulering moeten zijn omgeven als nieuwe medicijnen.' Is de minister het hier mee eens? Zo ja hoe gaat zij dit bewerkstelligen?