Mondkapjesdeal
Als je het onderzoek van Deloitte, de reconstructies van De Volkskrant en Follow the Money, het boek van Follow the Money (Sywerts Miljoenen), het boek van De Correspondent (Wat je ziet als je uitzoomt van #sywertgate) alle Kamerstukken, aanverwante moties en dergelijke over elkaar heenschuift en in chronologische volgorde legt, ontstaat er door de vele nieuwe feiten en details een ontluisterend beeld over de mondkapjesaffaire. Het lijkt wel een filmscript voor een politieke Godfather.
Uit de feiten blijkt dat toen de druk al van de ketel was, mondkapjes via het goed werkende Landelijk Consortium Hulpmiddelen, het LCH, werden uitgeleverd dit niet werd gecommuniceerd met de Kamer en het publiek. Er moest over gezwegen worden. Waarom? CDA-er Van Lienden plaatste vervelende tweets en CDA minister De Jonge wilde dat dat stopte. En dus werd alles-op-alles gezet om dat voor elkaar te krijgen. regels die voor alle leveranciers golden, werden opzij gezet, er werd gesjoemeld met formulieren, medewerkers van het LCH werden onder druk gezet, de juridische entiteit Mediq protesteerde en VWS nam de verantwoordelijkheid en overrulde alle regels en eiste een deal. De deal kwam er. Met 100 miljoen euro werd de kritische mond van CDA’er Van Lienden dichtgesmeerd. Volgens experts is dat netwerkcorruptie. De vraag is, hoe ziet het ministerie de genomen verantwoordelijkheid? Welke consequenties heeft dat?