CD Leraren en lerarenopleiding
Vz, ik vraag me oprecht af wat ik hier doe. Met mijn medewerker heb ik geprobeerd te tellen hoeveel debatten over leraren we hebben gedaan sinds ik hier aantrad in 2010. Tientallen.
Het lerarentekort tekende zich al af in 2010: vergrijzing, een hele generatie goed opgeleide leraren die met pensioen ging, maar er ook nog eens de brui aan gaf, omdat hun beroep werd uitgekleed door de bestuurders en managers. Die wilden steeds minder autonomie voor leraren. Leraren werden steeds meer speelbal van onderwijsvernieuwers met nul verstand van onderwijs, met hun goedkope marketingspraatjes over Nieuw Leren, maatwerk, gepersonaliseerd leren, competentiegestuurd leren, enzovoort. Zij sloopten de ziel uit het onderwijs en streefden stiekem slechts één doel na: leraarextensief onderwijs: grote klassen, leerpleinen, met de leraar als oppasser.
Alle oplossingen die de PVV en ook de SP hebben aangedragen, zijn in de wind geslagen. Consequent hebben bewindslieden van alle Kabinetten Rutte, van 2 tot en met 4, precies de verkeerde richting gekozen.
Als wij wilden dat de kennisbasis van de lerarenopleidingen werd hersteld, kozen zij ervoor om de toelatingseisen te verlagen en het kennisniveau nog verder te laten dalen. Nog minder status voor het beroep dan er al was.
Als wij wilden dat de politiek meer regie zou krijgen, kozen de ministers ervoor om nog meer bij de bestuurders te beleggen. Doof waren de ministers voor ingrepen in de lumpsumbekostiging, bijvoorbeeld door het personeel te oormerken om klassen kleiner te maken en werkdruk te verlagen.
Als wij meer focus wilden op de basisvaardigheden, kwam er nog meer uitwaaiering tot aan gendergedoe toe.
En zo ging het maar door. Hoelang duurde het voordat ingegrepen werd in de bestuurlijke gemakzucht van de tijdelijke aanstellingen, van de idioot grote reserves?
Er zijn weliswaar een paar moties aangenomen die daarop toezien, maar hoe staat het met de uitvoering daarvan? Of worden ze gewoon niet uitgevoerd?