Voorzitter, ik heb de vorige Minister van Emancipatie bij herhaling gevraagd welke rol zij nu eigenlijk vervulde. Was zij een dienaar van de Kroon, een staatsvrouw die het staatsbelang boven het partijbelang stelt? Of was zij een D66-activiste die haar positie gebruikte om de D66-ideologie uit te rollen? Steeds beaamde ze dat ze een D66-activiste was. En dat ze daar trots op was. Ik vind dat problematisch voorzitter.
Want D66 is een minderheidspartij, die bovendien in de peilingen een steeds kleinere minderheid vertegenwoordigt. Een partij met buitengewoon radicale standpunten, ook als het gaat over emancipatie, een partij die tot de meest woke hoort in dit huis, een partij met een diepe minachting voor het gewone volk, voor het platteland, dat als onbeschaafd wordt weggezet, als mensen die niet deugen, die discrimineren en ook nog een slechte smaak hebben en een hang naar populisme en rechts-extremisme. Een partij ook die zichzelf heeft opgesloten in haar eigen blanke bakfietswijken. Onbenaderbaar voor het gewone volk wonen ze achter betaalmuren van torenhoge hypotheken die alleen opgebracht kunnen worden door de winnaars van de globalisering. En niet door de vele verliezers, die op jarenlange wachtlijsten staan voor een betaalbare woning in hun eigen wijken, met de multiculturele ellende die D66’ers alleen uit de media kennen. En vanuit de lommerrijke blanke wijken leest D66 “de tokkies” de morele les over discriminatie van “mensen van kleur” en van de letterbakgemeenschap LHBTIQ+.
Mijn eerste vraag aan deze Minister is dus: bent u net als uw voorganger ook meer een woke activist dan een dienaar van de Kroon? En waaruit blijkt dat dan?

Vz, ik las een hele map met brieven van klagers over de tekortkomingen in scholing aan vluchtelingenkinderen. Van de Onderwijsraad, de VO-raad, het Laks, LOWAN, Save the Children. En allemaal, vooral de organisaties die hun bestaansrecht exclusief ontlenen aan het welzijn van vluchtelingen schreeuwen ze ons toe dat er niks deugt van de opvang als het gaat om onderwijs. Weet u wel dat het aanbod niet toereikend is, niet passend is. Weet u wel dat er in Syrische gezinnen een taboe heerst op psychosociale steun, ongelooflijk dat u daar geen rekening mee houdt, kinderen ervaren te weinig steun voor hun achtergrond en uitdagingen. Een brief van iemand die uit Malaga naar hier is geëmigreerd en ons verwijt dat we niet weten wat de ISK is. Weet u wel dat ieder kind zo snel mogelijk naar school moet, ongeacht de verblijfsduur van dat kind.
En zo gaat het maar door. En iedereen heeft gelijk, want alle kinderen in ons land hebben recht op goed onderwijs. Maar het realisme is volstrekt zoek.

Vz,

Het gaat niet goed met het onderwijs. Al sinds Rutte2 niet. Het frustrerende is, dat de Kamer en de Ministers alle instrumenten om te sturen in de loop van de jaren hebben weggegeven aan de werkgeverskoepels. Door de lumpsumfinanciering in te voeren zijn de bestuurders allesbepalend geworden. De Ministers en wij, wij gaan nergens meer over.

Vz, de kern.

Op pagina 1 van de brief van 15 juli jl. stelt de minister zichzelf de vraag of het mbo leerlingen opleidt voor de arbeidsmarkt of voor persoonlijke ontwikkeling.

Wat de PVV betreft gaat het onderwijs te veel over persoonlijke ontwikkeling en te weinig over de overdracht van kennis en vaardigheden. Persoonlijke ontwikkeling komt voort uit het verwerven van kennis en het opdoen van vaardigheden. Ze liggen in elkaars verlengde, maar het onderwijs trekt een te grote broek aan als het gaat over persoonlijke ontwikkeling. Die hoort hoofdzakelijk bij de ouders te liggen. Natuurlijk hoort persoonlijke ontwikkeling bij onderwijs, maar niet expliciet. In het basis- en voortgezet onderwijs in ieder geval meer dan in het mbo. Daar zou het geen prioriteit moeten zijn.